Αλέκος Κυραρίνης: «Θέλω η ζωγραφική μου να παρηγορεί»
Ο Αλέκος Κυραρίνης δεν είναι ούτε αγιογράφος ούτε ιεροκήρυκας. Είναι λειτουργός της ζωγραφικής. Ομως η καλλιτεχνική έκφραση στην οποία έχει σταθεί κοντά δώδεκα χρόνια τώρα,
Ο Αλέκος Κυραρίνης δεν είναι ούτε αγιογράφος ούτε ιεροκήρυκας. Είναι λειτουργός της ζωγραφικής. Ομως η καλλιτεχνική έκφραση στην οποία έχει σταθεί κοντά δώδεκα χρόνια τώρα, «που του εξασφαλίζει την ησυχία μέσα του», μοιάζει με ιερό κέντημα, με εργόχειρο αναχωρητή, που αντί για χρυσές κλωστές συνυφαίνει στη ζωγραφική επιφάνεια πίστη, ελπίδα, φως και ζωή. «Φως – Ζωή» είναι ο τίτλος της επικείμενης έκθεσής του, σε συνεργασία με τον ποιητή Δημήτρη Αγγελή, της ένατης από το 2010, όπου συνέβη και η καλλιτεχνική ωρίμασή του. «Αν κάνω ένα ακόμη έργο, μετά τα 23 που θα παρουσιαστούν στην έκθεση, θα πεθάνω» λέει. Και όντως η ζωγραφική του είναι σωματικά και πνευματικά κοπιαστική και βασανιστική, καθώς ο δημιουργός επενδύει σε αυτήν άπειρα συναισθήματα και ατελείωτες ώρες εργασίας για να ζωντανέψουν πάνω στο άψυχο ξύλο, με τρία μόνο χρώματα – λευκό, μαύρο, κόκκινο -, η αρχέτυπη ανθρώπινη αναζήτηση του θείου ή αλλιώς το νόημα του επί της γης βίου. Η πρώτη, ίσως, πράξη πολιτισμού του ανθρώπου της Νεολιθικής Εποχής ήταν να βάλει στα χέρια του νεκρού που ενταφίασε στο δάπεδο του σπηλαίου Φράγχθι ένα βότσαλο, δείγμα ότι τον ανησυχούσε το μέλλον της ζωής.
Και ο ζωγράφος συνεχίζει με πρόθεση να εικονοποιεί αυτή την πρωτογενή ανησυχία του ανθρώπου, συνθέτοντας με δοκιμασμένα αιώνες τώρα σύμβολα, σύγχρονα πολιτισμικά στιγμιότυπα. Ο άγγελος και ο δράκος παλεύουν σε όλη τη ζωγραφική διαδρομή του. « Ή ένας άγιος και ένας δράκος, ο θρίαμβος του καλού απέναντι στο κακό» λέει ο ζωγράφος. «Και στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία το καλό δεν είναι ισοδύναμο με το κακό, όπως πιστεύουν στην Απω Ανατολή, αλλά το καλό παραχωρεί ένα πεδίο δράσης στο κακό για να δοκιμάζει τις αντοχές του. Είναι ο κανόνας του αθλήματος αυτού».
Οριζόντια ζωή και κάθετα φως στο σχήμα του ισοσκελούς ελληνικού σταυρού. «Για μένα δεν μπορεί να υπάρξει φως χωρίς ζωή, ούτε ζωή χωρίς φως. Ξεκινώ από εκεί το έργο. Είναι μια δήλωση δική μου, μια ομολογία, είναι μια δέσμευση που παίρνω, ότι αφιερώνω την προσπάθειά μου, τη ζωγραφική μου, σε αυτόν τον σκοπό, τον χριστιανικό. Απαλά βεβαίως. Ούτε αγιογράφος είμαι ούτε ιερωμένος, προσπαθώ να είμαι κοντά στην Εκκλησία, δεν ξέρω αν τα καταφέρνω, αλλά η πρόθεσή μου είναι καλή. Θέλω η ζωγραφική μου να έχει αυτή τη χριστιανική απόχρωση. Κι εκεί ακριβώς είναι που συναντιόμαστε με τον Δημήτρη Αγγελή. Είμαστε χρόνια φίλοι και συνεργαζόμαστε στο περιοδικό «Φρέαρ», του οποίου είναι διευθυντής. Ηθελα να ανάψω εγώ το καρβουνάκι και να βάλει εκείνος το θυμίαμα, για να εκτεθεί η δουλειά μου στο κοινό με ένα άρωμα επιπλέον, μια πιο ρομαντική χροιά. Μια απόχρωση που τα δικά μου έργα, που είναι λίγο μουρτζούφλικα, δεν έχουν. Τον εκμεταλλεύτηκα σε αυτή την έκθεση».
«»Κάθε έργο τέχνης είναι μια μοναξιά υπό κατασκευή» είπε ο Θεός μες στο ιδιωτικό σκοτάδι του πριν αρχίσει την εξαήμερο δημιουργία» γράφει ο Δημήτρης Αγγελής δίπλα σε ένα από τα έργα του επίμονου ασκητή της τέχνης Αλέκου Κυραρίνη. Μπορεί ο ζωγράφος να μην είναι αναχωρητής της πραγματικής ζωής, αλλά είναι ασκητής της τέχνης. Αφοσιωμένος στην πίστη και στον σκοπό του, που αφιερώνει τα υλικά της εικαστικής έκφρασής του αποκλειστικά σε αυτόν. Δεν είναι αγιογράφος, αλλά χρησιμοποιεί τα υλικά, την αυστηρότητα και κάποια από τα σύμβολα και τα μοτίβα της αγιογραφίας. Δεν είναι ιεροκήρυκας, αλλά έχει πίστη. Δεν είναι μοναχός, αλλά έχει ταπεινότητα, «είναι καλό να αγνοείς ένα μέρος των δυνάμεών σου», τονίζει. Είναι ζωγράφος που μετουσιώνει την αγιογραφία σε σύγχρονη εικαστική γλώσσα και «υφαίνει» τα έργα του με αναμνήσεις από τους κορυφαίους της τέχνης του, όπως ο Κλε και ο Μιρό, για να «τραγουδήσει», όπως λέει, αυτά που έχει να πει:
«Είχα πάντα την επιθυμία τα έργα μου να έχουν έναν αρχετυπικό χαρακτήρα. Αυτό είναι που τα διακρίνει όλα. Να μας παραπέμπουν σε βασικά βιώματα και σύμβολα και εσωτερικές καταστάσεις γνώριμες όπως έχουν αφομοιωθεί μέσα από τον χρόνο και την παράδοση, αλλά και μέσα από τη σύγχρονη ζωγραφική. Οι σπουδαίοι Πικάσο και Μπρακ κοίταζαν από τη μια όχθη της Μεσογείου στην άλλη τις αφρικανικές, τελετουργικές μάσκες. Χρησιμοποιώ το κόκκινο, το λευκό και το μαύρο, επειδή είναι φορτισμένα με ένταση ζωής, θάνατο αλλά και ελπίδα. Το μαύρο είναι βαθιά νεανικό χρώμα. Οποτε τα κοριτσάκια θέλουν να τονίσουν τη νιότη τους, βάφουν τα μάτια τους με λίγο παραπάνω μαύρο. Σε ένα έργο έβαλα μπλε της θάλασσας. Από εδώ και πέρα θα βάζω περισσότερο».
Η Τήνος και η παράδοσή της ακολουθούν τον ζωγράφο. Δίπλα στον μαρμαρογλύπτη πατέρα του Γιάννη, στον οποίο αφιερώνει αυτή την έκθεση, σπούδασε από παιδί τα λαϊκά μοτίβα που τώρα έχουν ενσωματωθεί στην ακαδημαϊκή ζωγραφική του:
«Παίρνω τον εαυτό μου στα σοβαρά. Νομίζω ότι η εποχή μας πάσχει από ανθρώπους που παίρνουν στα σοβαρά τον εαυτό τους, γιατί έτσι έχουμε καθήκοντα, ευθύνες, σκοπό ύπαρξης. Δεν μπορούμε να κάνουμε σκόντο ούτε στις υποχρεώσεις ούτε στους ρόλους που παίζουμε. Εχουμε όλοι, με μικρό ή μεγάλο ταλέντο, μια αφετηρία. Οσο πιο πίσω κοιτάξουμε τόσο πιο πολύ μοιάζουμε. Στο μαιευτήριο ξεχωρίζεις τα παιδιά από το βραχιολάκι που φορούν στο χέρι τους. Μεγαλώνοντας αρχίζουμε να διαφοροποιούμαστε και γινόμαστε οι επιλογές μας. Οφείλει ο καλλιτέχνης να έχει έναν κόσμο, μια ιδεολογία. Με τον καιρό μεταμορφωνόμαστε στις επιλογές μας. Δουλεύει αυτός που έχει λόγους να δουλέψει. Κι εγώ θέλω το έργο μου να παρηγορεί, να δίνει χαρά και ελπίδα. Αυτό είναι για μένα το νόημα της τέχνης».πότε & πού:
Η έκθεση «Φως – Ζωή» του Αλέκου Κυραρίνη και του Δημήτρη Αγγελή, με την επιμέλεια της Λουίζας Καραπιδάκη, θα πραγματοποιηθεί στην γκαλερί «Χατζηκυριάκος-Γκίκας» της Ελληνο-αμερικανικής Ενωσης (Μασσαλίας 22, Κολωνάκι) από τη Δευτέρα 17 Οκτωβρίου έως τις 5 Νοεμβρίου.
Γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα και μεγάλωσε στον τόπο καταγωγής του, την Τήνο.
Εργάστηκε με τον μαρμαρογλύπτη πατέρα του Γιάννη Κυραρίνη από την ηλικία των έντεκα ετών μέχρι και την εισαγωγή του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 1997. Φοίτησε στην ΑΣΚΤ από το 1997 έως και το 2003, με καθηγητή τον Γιάννη Ψυχοπαίδη.
Έχει εικονογραφήσει τα βιβλία: Ημερολόγιο Ομίλου ALPHA (2003), Επαληθεύοντας τη νύχτα, Δημήτρης Αγγελής, Νέος Αστρολάβος / Ευθύνη, (Αθήνα 2011), Encima del subsuelo /Πάνω απ΄το υπέδαφος, Κώστας Βραχνός, περιορισμένη έκδοση (Αθήνα 2012), Τεύχη 1,2,3 περιοδικού «Νέα Ευθύνη», Σταλάγματα από τα κεραμίδια, Ιερομόναχος Αντώνιος Ρωμαίος (Εν πλω, Αθήνα 2015), Tεύχος 1 περιοδικού «Ανθίβολα» (2017), «Διψώ για ένα ζωντανό νερό», Μοναχός Ιωάννης (Εν Πλω, Αθήνα 2018). Συνεργάζεται με το περιοδικό «Φρέαρ» και με τον πολιτιστικό χώρο «Baumstrasse».
Έχει εκδώσει ένα μικρό δοκιμιακό βιβλίο για τη ζωγραφική με τίτλο «Οι ερωτήσεις της Νεφέλης», Μικρός Αστρολάβος/Ευθύνη, Αθήνα 2011. Έχει πραγματοποιήσει δεκαέξι ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, την Ισπανία και το Βέλγιο. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ιταλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Αυστρία, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Γαλλία και την Ισπανία. Εκπροσωπείται αποκλειστικά από την γκαλερί CITRONNE.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
2020 «ὁρατῶν τε καί ἀοράτων»
2020 Ars Longa
2016 Αιγαίο: Ταυτότητες + Διαδρομές
2015 «Pathoktonia», Theorema Art Gallery, Bruxelles.
2014 «Barcelona Calling», Aliquando at Hidden Factory, Barcelona
2013 «Kardia Nèfousa», Galerie Citronne, Poros.
Κατά τη λήξη της έκθεσης έλαβε χώρα μουσική βραδιά με το Jazz quartet του Χάρη Λαμπράκη.
2013 «Ano», Pinacothèque de Giorgos N. Vogiatzoglou, Nea Ionia, Athènes.
Tην έκθεση εγκαινίασε η Πρύτανις Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, (Eπιμέλεια, Λουίζα Καραπιδάκη).
2011 «Ano», Monastère Sacré Coeur de Jésus, Exomvourgo, Tinos.
2010 «Ange et Dragon», Espace d’Art 24, Athènes.
Παρουσίαση βινιετών των τριών πρώτων τευχών του περιοδικού «Νέα Ευθύνη», η οποία συνδυάστηκε με την επίσημη παρουσία του περιοδικού.
2010 «Ange et Dragon», Espace d’Art 24, Athènes.
Στα εγκαίνια παρουσιάστηκε μουσικό κουιντέτο του Βασίλη Μαντζούκη, ειδικά γραμμένο για τη ζωγραφική του Κυραρίνη.
2007 «Ange et Dragon», Galerie Ekfrasi Yianna Grammatopoulou, Athènes.
2003 «Alekos Kyrarinis», Galerie Ekfrasi Yianna Grammatopoulou, Athènes.
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.